ÇOBAN MAHİR “TEOG” birincisi oldu demek canımı acıtıyor.

ÇOBAN MAHİR “TEOG” birincisi oldu demek canımı acıtıyor. Dünya tatlısı, annesinin biricik kuzusu, aşkı, nefesi, dünyası tüm olumsuzluklara rağmen TEOG birincisi olmuş demeyi tercih ederim. O cennet bakışından öpmek, koklamak, annenin umudu, gururu oldun demek ve sıkı sıkı sarılmak isterdim..  Yolun hep ışık olsun, melekler desteğin.:) Neyse; Bir gün birileri çıktı “DAĞDAKİ ÇOBANLA OYUM BİR OLMAMALI” DEDİ.  İçim parçalandı.Herkes eşit mi hayatta, eşit haklara sahıp mi? Parasızlıktan okuyamayan bir insan düşün, lütfen düşün!  Tek sorun EMPATİ yapamıyoruz. Dağda ki sen, ben, bizim çocuklarımız da olabilir di. ÇOBAN MAHİR TEOG birincisi olmuş. Resıme her baktığım da ağlıyorum. Çok mu duygusalım. GURUR duydum. Evet “Hakikaten dağdaki çobanla oyları bir olmamalı bu insanların” dedim.  Sonra da vazgeçtim) Demokrasi o kadar güzelki “herkesin oyu bir olsun, bir kalsın” dedim. ) Çocuk yetiştirmek nakış nakış işlemekmiş, öğrendim. Dünyanın en zor işiymiş.  Akıl sağlığın bozulabilirmiş   BAŞKA BİR DÜNYA MÜMKÜN. SEVGİ ve  AŞK ile  VİCDAN, MERHAMET ve paylaşmayı bilen çocuklar olsunlar.   İki çocuk annesi olarak her zaman bu çocukların benim çocuklarımın çok önün de olmaları için DUA ettim. Tanıyanlar bilir. “Anne, ben butık dersaneye gitmek istemiyorum. Butık dersaneye verecegın parayı çok yakın arkadaşımla bölüşmek istiyorum” O gün amacıma ulaştığımı öğrendim. Başarıdan daha önemli VİCDANLI ve MERHAMETLİ, paylaşmayı bilen çocuklar yetiştirmek.çok şükür. (4 yıl Istanbul’un en eski  köklü Anadolu lisesin de çok zeki ve maddi imkansızlıklar için de boğuşan pırıl pırıl gençler ile okudu oğlum.  Özellikle özel liseye vermemiştim. 482 puanla yüzde yüz burslu okulları tercıh etmedik. Yüzde yüz Fen lisesine de gidebilirdik.   Yabancı liselere de misyonlarından dolayı sıcak bakmadım   O havayı solusun istemıstım, varlığı-yokluğu hayatın için de yaşayarak öğrensin istedim. Şimdi espri yapıyor “4 yıl 3-4 tl.ye nohut pilav yedim,  iki çay içine bir çay bedava.:)))  Önemli olan tüm imkanlarının olmasına rağmen tercıhını nasıl kullandığın. Amacın. Dünya da bir dolu yere gittiği halde arkadaşları hiç bilmedi bunu.Benim de resim paylaşmam yasaktı. Şimdi nemi oldu? Desteklediğimiz arkadaşı Türkiye 1600 cü oldu, en yakın dostu ona göre kardeşi 270.nci oldu. İlk 7 de arkadaşı ve bir çoğu 5 bin ile 10 bin arasın da. Biz mi? Hedefimiz  KOÇ üniv. İdi. Başardık. Türkiyede ki ilk 3 ve 4. .cü olan hukuk fakultesı sansımızı düşünmedik bile. İnatcıyız. Hedefımız ne ıse.. ANNEnın dusuncesı degıl kendı fıkrı onemlı)  Yani KOÇ ve Boğaziçi üniversitesi harıcın de başka bi yere gidecek arkadaşı yok.. Ne şahane imkansızlık için de derece yapan çocukları gözlerinden öpüyorum. Ve ailelerini tebrık edıyorum. Asıl saygıyı onlar hakedıyor. Imkansızlık ıcın de sadece başarılı degıl sorumluluklarının farkın da olan onurlu-gururlu çocuklar yetıstırdıkleri ıcın onlerın de saygı ıle egılıyorum. Bu çocuklar doğrularından asla tavız vermedı. Okulda istenmedıler. Çok zor 4 yıl gecırdıler belkı ama hep SAYGIN olarak hafızalarda kalacaklar. Istanbul’un en koklu Anadolu lısesınden mezun oldular belkı ama cok ezıyetlerı vardı. Birlikte ağladık.  Kendı oğlumu savunmak için gittiğim de onları savunuyor buluyordum kendımı. Onlar benim de evladım oldu.  Yanı ben de liseden mezun oldum. Bınsukur. Kurban kestık tabıı))  Kendi doğruları ıle, onun bunun koyduğu kurallara direnerek.:))  Dağda ki çobanla, eğitimsiz BİRİ oyum bir olamaz deme. Bu çocukların annelerını, aılelerını tanısaydınız utanırdınız. Benım ıcın “çok gururlusun” derler. Bu aılelerı tanısaydınız GURURUN kıme yakıştığını  anlardınız. Not: yazı biraz özEl oldu ama paylaşmak istedim. Oğlumu ve kendımı öğmek değil amacım. Hepımız bırbırımızden oğrenıyoruz. Bırakın artık ayrımcılığı,otekılestırmeyı.. hepımız bır’ız. Yok bırbırımızdEn farkımız. Bu çocuklara destek olalım. 100-200 cok para degıl. Hepımızın cocuklaır olsun egıtımıne katkı da bulunduğumuz. Bu şahane bır duygu. YıllarCa ruhumu besledıgım doğrudur. Ruhum beslendıkve guzellesıyorum. Hayatı GUZEL yasıyorum, farkın da olarak. SEVGI VE AŞK ile. Daldan dala atlayarak yazdığım, noktamala işaretlerine uymadığım doğru. Affınıza sığınıyorum çok duygusalım ÇOCUKLAR KONUSUNDA Fatma ÖNDER
ÇOBAN MAHİR “TEOG” birincisi oldu demek canımı acıtıyor.
Dünya tatlısı, annesinin biricik kuzusu, aşkı, nefesi, dünyası tüm olumsuzluklara rağmen TEOG birincisi olmuş demeyi tercih ederim.
O cennet bakışından öpmek, koklamak, annenin umudu, gururu oldun demek ve sıkı sıkı sarılmak isterdim..
Yolun hep ışık olsun, melekler desteğin.:)
Neyse;
Bir gün birileri çıktı “DAĞDAKİ ÇOBANLA OYUM BİR OLMAMALI” DEDİ.
İçim parçalandı.Herkes eşit mi hayatta, eşit haklara sahıp mi?
Parasızlıktan okuyamayan bir insan düşün, lütfen düşün!
Tek sorun EMPATİ yapamıyoruz. Dağda ki sen, ben, bizim çocuklarımız da olabilir di.
ÇOBAN MAHİR TEOG birincisi olmuş. Resıme her baktığım da ağlıyorum. Çok mu duygusalım. GURUR duydum.
Evet “Hakikaten dağdaki çobanla oyları bir olmamalı bu insanların” dedim.
Sonra da vazgeçtim) Demokrasi o kadar güzelki “herkesin oyu bir olsun, bir kalsın” dedim. )
Çocuk yetiştirmek nakış nakış işlemekmiş, öğrendim. Dünyanın en zor işiymiş.
Akıl sağlığın bozulabilirmiş 
BAŞKA BİR DÜNYA MÜMKÜN. SEVGİ ve AŞK ile VİCDAN, MERHAMET ve paylaşmayı bilen çocuklar olsunlar.
İki çocuk annesi olarak her zaman bu çocukların benim çocuklarımın çok önün de olmaları için DUA ettim. Tanıyanlar bilir.
 “Anne, ben butık dersaneye gitmek istemiyorum. Butık dersaneye verecegın parayı çok yakın arkadaşımla bölüşmek istiyorum”
O gün amacıma ulaştığımı öğrendim. Başarıdan daha önemli VİCDANLI ve MERHAMETLİ, paylaşmayı bilen çocuklar yetiştirmek.çok şükür.
(4 yıl Istanbul’un en eski köklü Anadolu lisesin de çok zeki ve maddi imkansızlıklar için de boğuşan pırıl pırıl gençler ile okudu oğlum.
Özellikle özel liseye vermemiştim. 482 puanla yüzde yüz burslu okulları tercıh etmedik. Yüzde yüz Fen lisesine de gidebilirdik.
Yabancı liselere de misyonlarından dolayı sıcak bakmadım
O havayı solusun istemıstım, varlığı-yokluğu hayatın için de yaşayarak öğrensin istedim.
Şimdi espri yapıyor “4 yıl 3-4 tl.ye nohut pilav yedim, iki çay içine bir çay bedava.:)))
Önemli olan tüm imkanlarının olmasına rağmen tercıhını nasıl kullandığın. Amacın.
Dünya da bir dolu yere gittiği halde arkadaşları hiç bilmedi bunu.Benim de resim paylaşmam yasaktı.
Şimdi nemi oldu?
Desteklediğimiz arkadaşı Türkiye 1600 cü oldu, en yakın dostu ona göre kardeşi 270.nci oldu. İlk 7 de arkadaşı ve bir çoğu 5 bin ile 10 bin arasın da.
Biz mi? Hedefimiz KOÇ üniv. İdi. Başardık. Türkiyede ki ilk 3 ve 4. .cü olan hukuk fakultesı sansımızı düşünmedik bile.
İnatcıyız. Hedefımız ne ıse.. ANNEnın dusuncesı degıl kendı fıkrı onemlı)
Yani KOÇ ve Boğaziçi üniversitesi harıcın de başka bi yere gidecek arkadaşı yok..
Ne şahane imkansızlık için de derece yapan çocukları gözlerinden öpüyorum. Ve ailelerini tebrık edıyorum. Asıl saygıyı onlar hakedıyor.
Imkansızlık ıcın de sadece başarılı degıl sorumluluklarının farkın da olan onurlu-gururlu çocuklar yetıstırdıkleri ıcın onlerın de saygı ıle egılıyorum.
Bu çocuklar doğrularından asla tavız vermedı. Okulda istenmedıler. Çok zor 4 yıl gecırdıler belkı ama hep SAYGIN olarak hafızalarda kalacaklar.
Istanbul’un en koklu Anadolu lısesınden mezun oldular belkı ama cok ezıyetlerı vardı. Birlikte ağladık.
Kendı oğlumu savunmak için gittiğim de onları savunuyor buluyordum kendımı. Onlar benim de evladım oldu.
Yanı ben de liseden mezun oldum. Bınsukur. Kurban kestık tabıı))
Kendi doğruları ıle, onun bunun koyduğu kurallara direnerek.:))
Dağda ki çobanla, eğitimsiz BİRİ oyum bir olamaz deme. Bu çocukların annelerını, aılelerını tanısaydınız utanırdınız.
Benım ıcın “çok gururlusun” derler. Bu aılelerı tanısaydınız GURURUN kıme yakıştığını anlardınız.
Not: yazı biraz özEl oldu ama paylaşmak istedim. Oğlumu ve kendımı öğmek değil amacım. Hepımız bırbırımızden oğrenıyoruz.
Bırakın artık ayrımcılığı,otekılestırmeyı.. hepımız bır’ız. Yok bırbırımızdEn farkımız.
Bu çocuklara destek olalım. 100-200 cok para degıl. Hepımızın cocuklaır olsun egıtımıne katkı da bulunduğumuz. Bu şahane bır duygu.
YıllarCa ruhumu besledıgım doğrudur. Ruhum beslendıkve guzellesıyorum. Hayatı GUZEL yasıyorum, farkın da olarak. SEVGI VE AŞK ile.
Daldan dala atlayarak yazdığım, noktamala işaretlerine uymadığım doğru. Affınıza sığınıyorum çok duygusalım ÇOCUKLAR KONUSUNDA
Fatma ÖNDER

Yorum yapın


Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.