Sonra dedim ki; Belki üzerimizden geçen bulutlar beyazdır.
Sonra dedi ki; Gülümse hadi gülümse dağılsın bulutlar.
“bana yaprakları dökülen bir ağaç ile tüm yaprakları dökülmüş çıplak bir ağaç gösterildi.
Sonra dedim ki; “ endişelenme, umudun içindedir ve o umut ilkbaharın doğuşu gibi doğacaktır.Şunu bilki yeni olanın doğması için eski olanın ölmesi gerekir,sonbahar da dökülen yaprakların ilkbahar da tekrar yeşermesi gibi..
Anladım ki duyguların en zenginiymiş UMUT, hastalıkların pençesinden alan, uzaktaki sevgilileri kavuşturan, fakirleri zengin eden duygu hep umutmuş.
Fatma ÖNDERUT